Κίνημα χωρίς ΠΑΣΠ είναι σαν φαϊ χωρίς αλάτι!

Καλό για ανέκδοτο το παραπάνω, αλλά μέχρις εκεί. Μην το πούμε και στα σοβαρά, γιατί θα μας πάρουν για τρελούς!

Συνάδελφοι,

Βλέπουμε αυτό το διάστημα την ΠΑΣΠ να πρωτοστατεί σε μια προσπάθεια να πείσει το φοιτητικό κίνημα πως «ο αγώνας των φοιτητών δικαιώθηκε» αφού το «ΠΑΣΟΚ άλλαξε».

Επίσης προχωρούν σε όλες τις σχολές σε έναν θρασύ και επικίνδυνο αντικομουνισμό ενάντια στην ΚΝΕ και το ΚΚΕ, μας λένε πως τα αιτήματα που μπαίνουν από το Πανελλαδικό Συντονιστικό και στηρίζουμε και σαν ΠΚΣ είναι αντιενωτικά, ότι «πρέπει να βρούμε ένα minimum πλαίσιο διεκδικήσεων που να ενώνει όλους (τις παρατάξεις) ενάντια στη ΔΑΠ».

Σε κάποιες σχολές μάλιστα, π.χ. Μαθηματικό, μαζί με τα δεκανίκια της (Π.Α. και Γένοβα) έφτιαξε ένα τέτοιο «ενωτικό πλαίσιο διεκδικήσεων».
Μόνο που αυτό δε διεκδικεί τίποτα, λέει απλά πως «δε θέλουμε να αλλάξουν το άρθρο 16 και ο νόμος-πλαίσιο», δε λέει κουβέντα για το αν έχουν να κάνουν με την συνολικότερη πολιτική της Ε.Ε. αυτές οι αλλαγές και τι σημαίνει αυτό κτλ.

Γιατί όμως αυτή η στάση; Και πώς προέκυψε; Κάνει απλά κάποιες «λάθος εκτιμήσεις» η ΠΑΣΠ;

Νομίζουμε τα πράγματα ξεκαθαρίζουν αν κοιτάξουμε λίγο συνολικότερα το ρόλο της στο φοιτητικό κίνημα τα τελευταία χρόνια. Για να δούμε λοιπόν:

1999 (και πιο πρίν)-2001: «Τα χρόνια της αθωότητας»

Το 1999 είναι χρονολογία-ορόσημο για τα ελληνικά και ευρωπαϊκά πανεπιστήμια, μιας και τότε υπογράφτηκε η περιβόητη «συνθήκη της Μπολόνια», εκ μέρους της Ελλάδας από την κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, πάνω στην οποία βασίζονται όλες οι αλλαγές που έχουν γίνει μετέπειτα.

Στους φοιτητικούς συλλόγους του Ηρακλείου κυριαρχεί η ΠΑΣΠ και σχεδόν κάθε τμήμα έχει και τη δικιά του, άλλοτε και πολλές, «ανεξάρτητη παράταξη», χωρίς συγκεκριμένες πολιτικές απόψεις. Η ΔΑΠ έχει ελάχιστες και τελείως ασυντόνιστες δυνάμεις. Κυριαρχεί ένα έντονο συντεχνιακό κλίμα, συνελεύσεις δε γίνονται σχεδόν ποτέ και όταν γίνονται οι πολιτικές συζητήσεις-αναλύσεις είναι θέμα ταμπού. Σε κάποιους συλλόγους μάλιστα «απαγορεύονται τα πολιτικά πλαίσια».

Μόνη παραφωνία η ΠΚΣ, που από τότε λέγαμε για τις αλλαγές που συμφωνήθηκαν στη Μπολόνια και που σήμερα έρχονται ή έχουν ψηφιστεί ήδη (βλέπε και www.edu.uoc.gr/~pks). Η στάση της παντοδύναμης τότε ΠΑΣΠ: «Αυτά που λέτε δεν υπάρχουν και δε θα γίνουν ποτέ! Είναι ψέματα». Ακόμα και ότι «είμαστε τρελοί» ακούγαμε. Συνήθως σε αυτή την επιχειρηματολογία την ακολουθούσαν και άλλες παρατάξεις, αφού «δεν έπρεπε οι σύλλογοι να ασχολιούνται με την πολιτική αλλά να κοιτάνε τι γίνεται στα τμήματά τους».

2001: «Οι μέρες τις αφθονίας σας…είναι μετρημένες»

Το πρώτο «νομοσχέδιο της Μπολόνια» είναι εδώ! Η «ανωτατοποίηση των ΤΕΙ» βάζει αναγκαστικά στους συλλόγους το ζήτημα της γενικότερης πολιτικής για την Ανώτατη Εκπαίδευση. Η ΠΑΣΠ δεν μπορεί πλέον να λέει πως δεν υφίσταται κάτι που λέγεται «διαδικασία της Μπολόνια». Η στάση της ΠΑΣΠ είναι στα ΑΕΙ (ειδικά Πολυτεχνεία) να λέει πως «δεν πρέπει να ανωτατοποιηθούν τα ΤΕΙ γιατί θα μας φάνε τις δουλειές», ενώ στα ΤΕΙ προτείνει στους Συλλόγους κινητοποιήσεις υπέρ του νομοσχεδίου (π.χ. ΤΕΙ Ηρακλείου που είχε αυτοδυναμία σε όλες τις σχολές (!) πρότεινε & έκανε καταλήψεις και πορείες για να περάσει ο νόμος). Προσπαθεί δηλαδή να στρέψει φοιτητές ενάντια σε σπουδαστές, ΑΕΙ ενάντια σε ΤΕΙ!

Σε αρκετές περιπτώσεις δεν της περνά. Οι προτάσεις της ΠΚΣ πως το νομοσχέδιο αυτό είναι το πρώτο βήμα για να υποβαθμιστούν-απαξιωθούν ταυτόχρονα και τα ΑΕΙ και τα ΤΕΙ, πως είναι το πρώτο βήμα για μια «Ανώτατη Εκπαίδευση – Σούπερ Μάρκετ» υπερψηφίζονται. Το σύνθημα «Ούτε ΤΕΙ, ούτε ΑΕΙ, Ενιαία Ανώτατη Εκπαίδευση» κυριαρχεί σε αρκετές σχολές.

2001-2004: «Πάω αργά…γιατί βιάζομαι!»

Η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ μαθαίνει από τα λάθη της. Ξέρει πως έχει χρόνο μπροστά της (ήδη ήταν γνωστό πως η Ε.Ε. έλεγε οι αλλαγές να γίνουν μέχρι το 2010), βλέπει πως αν κατεβάζει νομοσχέδια βρίσκει αντιδράσεις και επιλέγει άλλη τακτική. Περνάει όσο περισσότερα μέτρα μπορεί μέσα από τα όργανα διοίκησης των ΑΕΙ-ΤΕΙ και καλλιεργεί σιγά σιγά το κλίμα ώστε να γίνουν αποδεκτές οι επερχόμενες αλλαγές.

Είναι η εποχή που ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΟΥΤΕ ΜΙΑ αφίσα & κεντρικό υλικό της ΠΑΣΠ που να μην περιέχει φράσεις γύρω από το σύνθημα «το πανεπιστήμιο αλλάζει».
Ταυτόχρονα σε όλα τα κείμενά της η ΠΑΣΠ αρχίζει να χρησιμοποιεί λέξεις και έννοιες όπως αξιολόγηση, ανταγωνιστικότητα, δια βίου εκπαίδευση, αποκέντρωση, αυτοτέλεια κτλ. ενώ ψηφίζει μαζί με την ΔΑΠ μέσα σε συγκλήτους και ΓΣΤ όλες τις αλλαγές ώστε πλευρές της λειτουργίας των ΑΕΙ-ΤΕΙ να παραχωρούνται σε ιδιώτες, μαθήματα από τα προπτυχιακά να μεταφέρονται στα μεταπτυχιακά, να μπαίνουν στα προγράμματα σπουδών μαθήματα που καλλιεργούν τις αξίες της αγοράς και καμία σχέση δεν έχουν με τα αντικείμενα σπουδών (π.χ. μαθήματα «επιχειρηματικότητας»), να συνδέονται, όσο το επιτρέπει το υπάρχον νομικό πλαίσιο, τα τμήματα, τα ιδρύματα και η έρευνά τους με τις επιχειρήσεις (π.χ. πόλος καινοτομίας Κρήτης) κ.ά.

2004: «Ψηφοδέλτια σταύρωνα, και όλη νύχτα καύλ…»

Το 2004 είναι χρονιά βουλευτικών και ευρωεκλογών. Εντελώς τυχαία η ΠΑΣΠ στη συγκεκριμένη περίσταση όσα τα προηγούμενα χρόνια έλεγε γενικά και αόριστα, τα συγκεκριμενοποιεί για το Πανεπιστήμιο Κρήτης. Σε ένα κατάπτυστο 20σέλιδο κείμενο-ντοκουμέντο (εκλογική διακήρυξη ΠΑΣΠ, 2004) δείχνει ξεκάθαρα τις προθέσεις της, μπροστά στις οποίες ακόμα και ο σημερινός νόμος-πλαίσιο υπολείπεται!

Μιλά για άμεση ίδρυση ΙΔΒΕ και ΚΕΚ από το Π.Κ., τα οποία θα λειτουργούν και με δίδακτρα, για την ίδρυση από το Πανεπιστήμιο εταιρειών ώστε να πουλάει μέσω αυτών την έρευνά του, ενώ όπως λένε χαρακτηριστικά «Είναι προφανές (!) ότι η πρόταση του ΠΑΣΟΚ για «μη κρατικά ΑΕΙ»(τότε άρχισε να την προβάλει ο Γιωργάκης) δεν επιφέρει τόσο έντονα τις δραματικές συνέπειες που περιγράψαμε (για τα ιδιωτικά ΑΕΙ)».

2004-Σήμερα: «Το ΠΑΣΟΚ είναι εδώ και το παίζει αριστερό!»

Παρά τις φιλότιμες προσπάθειες της ΠΑΣΠ, το ΠΑΣΟΚ χάνει τις εκλογές. Όμως τις θέσεις που εξέφραζε και εκφράζει το ΠΑΣΟΚ με συνέπεια υπέρ του ελληνικού κεφαλαίου και ενάντια στα συμφέροντα του λαού δεν μπορεί να τις αλλάξει. Αυτό ισχύει και στον τομέα της Παιδείας. Ξέρει επίσης πως αυτή η πολιτική δεν μπορεί να συγκινήσει κανέναν, πόσο μάλλον τη νεολαία. Άρα;

Άρα σαν κόμμα δίνει βάρος στα πρόσωπα που υλοποιούν την κυβερνητική πολιτική (υπουργοί, πρωθυπουργός, …) και στον τρόπο που αυτή υλοποιείται («αδιαφάνια», «έλλειψη διαλόγου»…), και όχι στην ουσία αυτής, αφού σε αυτή συμφωνεί.

Όσον αφορά την ΠΑΣΠ, μέσω και της διάλυσης της Ν.ΠΑΣΟΚ, της δίνεται η δυνατότητα να λέει από ΑΕΙ σε ΑΕΙ και από τμήμα σε τμήμα εντελώς διαφορετικά πράγματα. Ακόμα και να τάσσεται κατά του ΠΑΣΟΚ, να ορκίζεται ακόμα και πως θα …«κάψει τα γραφεία του ΠΑΣΟΚ εάν αυτό δεν αλλάξει πολιτική».

Το ΠΑΣΟΚ λοιπόν δεν έχει κανένα πρόβλημα η ΠΑΣΠ να το καταδικάσει (όπως και οι πιο μισαλλόδοξοι Χριστιανοί μπορεί κατά καιρούς να βρίζουν Χριστούς και Δαίμονες…), αυτό που δεν μπορεί η ΠΑΣΠ να κάνει είναι

• και σε κείμενα και στην πράξη να αμφισβητήσει τον πυρήνα της πολιτικής του ΠΑΣΟΚ, δηλαδή πως πρέπει να υπάρχει επιχειρηματική δραστηριότητα μέσα στα πανεπιστήμια, πως πρέπει η Ελλάδα να ακολουθήσει την «διαδικασία της Μπολόνια» και την εκπαιδευτική πολιτική της Ε.Ε. κ.ά.

• να συμβάλει στην μαζικοποίηση των κινητοποιήσεων, στο συντονισμό των συλλόγων και μεταξύ τους και με τα ταξικά εργατικά σωματεία, στην ριζοσπαστικοποίηση των αιτημάτων κτλ.

Όποιος έχει παρακολουθήσει ξέρει πώς η ΠΑΣΠ υπονομεύει όλα τα Συντονιστικά Φοιτητικών Συλλόγων στα οποία συμμετέχει, πως θέλει να συντονίζονται τα Δ.Σ. (80% ΠΑΣΠ-ΔΑΠ στο Π.Κ.), πως όταν τον Οκτώβρη μπορούσαμε να βγούμε μαζί με τους μαθητές και τους δασκάλους στο δρόμο μιλούσε για «οικονομία δυνάμεων» ενώ από τότε μέχρι σήμερα δεν διστάζει να προτείνει μέχρι και 1 μήνα κατάληψη, η οποία στην ουσία θα γίνεται από το Δ.Σ κάθε συλλόγου., προκειμένου να στείλει κόσμο σπίτι του (Επ.Υπολογιστών-ΤΕΜ πριν και μετά τα Χριστούγεννα, Φυσικό-ΤΕΤΥ μετά την εξεταστική του Χειμερινού Εξαμήνου κ.ά.).

Τόσα χρόνια όμως τους ξέρουμε, τους μάθαμε, δε μασάμε.

Μπορεί κατά καιρούς να βρίσκουν «συνοδοιπόρους» (Πορεία Αριστερή, Γένοβα κ.ά.) στις πομπές τους, αλλά σήμερα, μετά από τόσους μήνες κινητοποιήσεων, οι φοιτητές έχουν τις εμπειρίες ώστε να βγάλουν συμπεράσματα και να τους απομονώσουν.

Και αυτούς και τις προτάσεις τους, προτάσεις που εν τέλει οδηγούν όπου και τα σχέδια ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-Ε.Ε.!

Υ.Γ. Όλα αυτά αφορούν την επίσημη «γραμμή» της ΠΑΣΠ. Προφανώς υπάρχουν μέσα στην ΠΑΣΠ συνάδελφοι που θέλουν και αγωνίζονται για μια πραγματικά δημόσια & δωρεάν Παιδεία. Αρκετοί μάλιστα. Αυτούς καλούμε για άλλη μια φορά να την εγκαταλείψουν μαζικά!